Rozdział drugi

"Dziewczyny odwróciły się a na ich kartkach zauważyłam imię..."

...Niall. Teksty z kartek były krótkie i zrozumiałe 'Niall I love you', 'Please hold me' i wiele innych. Twarz z samochodu wydawała mi się znajoma. Zastanawiałam się czy to jest ten chłopak o którym moje koleżanki tyle gawędziły, a za którym ja nie przepadałam. Otworzyłam drzwi domu, nie zdążyłam dać kroku, kiedy Natalka się na mnie 'rzuciła'.
 -Cześć kochanie. - rzuciłam na powitanie. Schyliłam się do niej i ją przytuliłam
 -Angela, pójdziesz się ze mną przejść? - Spytała się. Jej zieleniutkie oczka świeciły się jak iskierki. Widać było uśmiech na jej twarzy.
 -Daj jej odpocząć, dopiero przyjechała. -Usłyszałam głos mojej bratowej, Pauliny. -Cześć kochana. -uśmiechnęła się do mnie, podeszła i pocałowała w policzek.

 -Cześć. Co tam u was ciekawego? Bardzo fajnie użądliliście domek. -Przeglądałam wzrokiem pomieszczenie. Zmieniło się wszystko. Nie ma już starych brązowych foteli, wielkich drewnianych półek z książkami, grubego dywanu na którym lubiłam leżeć, całe pomieszczenie było urządzone w jasnych barwach, dominowały kolory brązu:

 -I jak podoba Ci się? -Zaczął rozmowę brat który właśnie schodził ze schodów. 

 -Jest rewelacyjnie. Gratuluje pomysłu z książkami. -pochwaliłam rodzinkę. Przyglądałam się widoku z okna, za którym był sad sąsiadów. Był piękny. Po pomieszczeniu rozpościerał się zapach morski.

 -Wymyślił to wszystko twój brat, ja zajęłam się pokojem gościnnym spodoba ci się. -Uśmiechnęła się do mnie Paulina.

 -Chodź zobaczysz swój pokój. prześpisz się i pójdziemy się przejść. Dobrze? -Malutka złapała mnie za rękę i pociągnęła w stronę schodów następnie w górę, do pokoju. Rzeczywiście, podobał mi się:

                           

 -Ale tu fajnie. -Powiedziałam do Natalii z radością w głosie.

 -Ja cie zostawię. Odpocznij sobie. -Malutka powiedziała i w podskokach wyszła z pokoju do brata. Pogoda za oknem stawała się piękniejsza. Postanowiłam się przebrać z walizki którą mój brat przyniósł od razu po powrocie z lotniska, wyjęłam KLIK, założyłam i poszłam do łazienki ogarnąć fryzurę. Byłam gotowa wyjść z Natalką. Ruszyłam w kierunku jej pokoju. Zapukałam

 -Natalka, jesteś tu?

 -Tak, wejdź. -Odparła cichutkim głosem, a ja weszłam do pokoju w którym było ciemno przez zasłonięte rolety.

 -Co robisz? -Zapytałam .

 -Układam Lole do spania chcesz ją zobaczyć? -Odwróciła się do mnie z uśmiechem na twarzy. Podeszłam. W małym wózeczku leżały dwie lalki.

 -To jest Lola a to Karla. -Wskazała malutkim paluszkiem po kolei lalki.

 -Śpią już obie. Idziemy się przejść? -Ciemno włosa patrzyła na mnie i czekała na odpowiedź. Kiwnęłam na znak zgody. Zielonooka wybiegła z pokoju do kuchni, by powiedzieć Paulinie że wychodzimy.

 -Naprawdę chcesz wyjść? Nie chcesz odpocząć? -Zaczęła rozmowę bratowa gdy tylko mnie zobaczyła. Siedziała przy bezowym stoliku z filiżanką kawy i czytała gazetę.

 -Nie. Spałam w samolocie. Wrócimy za jakieś dwie godzinki. -Spojrzałam na zegarek, była 15.13.

 -Dobrze. Miłego spaceru. -Przewinęła kartkę i zaczęła przyglądać się na literki. Wyszłam z domu a za mną Natalka.

 -To gdzie chcesz iść? -Zapytałam zaraz po wyjściu z domu.

 -Możemy iść na plac zabaw a później do parku? -Szatynka patrzyła na mnie prosząc o zgodę.

 -Tak. Ale ty prowadzisz ja nie pamiętam drogi.

 -Jest! Kocham cie ciociu! - Zaśmiałam się. Ona opowiadała mi o swoich znajomych, o lalkach, o podróżach z rodzicami, a ja oglądałam otaczający mnie świat i przypominałam sobie wszystko to co robiłam kilka lat temu. Weszłyśmy na teren placu zabaw. Natalka od razu pobiegła do huśtawek. 

 -Rozhuśtać cię? -zapytałam Nat.

 -Tak. -Ucieszyła się. Zaczęłam ją huśtać a ona śmiała się wyrażając radość. Po kilku minutach zeszła  z huśtawki i pobiegła w stronę jakiegoś chłopczyka.

 -Angelika chodź ze mną poznasz mojego kolegę.- krzyczała nie przedstawając biec. Spokojnie za nią ruszyłam w kierunku młodego chłopczyka.

-To jest moja ciocia Angelika, a to mój przyjaciel Andy. [Andrzej]-Chłopiec był śliczny miał włoski na jeża, czarne i oczy niebieskie.

 -Cześć Angelika. -Mały uśmiechnął się do mnie.

 -Z kim jesteś? -Spytała się Natalka Andy'ego.

 -Z bratem. Właśnie do nas idzie. -Spojrzał za mnie. Odwróciłam się i zobaczyłam że zbliża się do nas naprawdę atrakcyjny chłopak.

 -Cześć. -Powiedział nieznajomy. Jego styl ubierania oznaczał "Jestem pożądanym facetem, nie niegarniętym chłopcem". Był brunetem wysokim z brązowymi, dużymi oczami.

 -Cześć jestem Angelika. -Opowiedziałam

 -Ja Max. - Uśmiechnął się, a zza jego ust wyjrzał rządek bielusieńkich zębów.

 -Idziesz się pobawić w piasku? -Przerwała krótką ciszę Natalka. Złapała za rękę Andy'ego i razem pobiegli w stronę złocistego piasku, wsypanego do zielonych belek. 

 -Pójdziesz ze mną na spacer?-Zapytał nieznajomy.

 -Nie sądzę by był to dobry pomysł. -Odgrywałam niedostępną ale również nie chciałam zostawiać Natalki samej. 

-To chociaż na około placu. -Prosił Max. Rozejrzałam się. Plac odgradzał od 'świata' długi płot. Wiedziałam że będę miała na oku Natalkę więc się zgodziłam.

 -Poczekaj chwilkę. -Powiedziałam do  bruneta i ruszyłam w stronę dzieciaków.

 -Ja i Max przejdziemy się na około placu. Jakbyście czegoś od nas potrzebowali podbiegnijcie. Ok? -Uśmiechnęłam się do maluchów.

 -A kiedy mamy wracać do domu? -Spytała Natalka po polsku. Wyciągnęłam telefon z torebki by zobaczyć która godzina. Była godzina 16. 46 więc miałyśmy jeszcze ok. 30 minut.

 -Mamy jeszcze czas. Przyjdę po ciebie jak będziemy miały iść. 

 -Dobrze miłego spaceru. -Powiedziała malutka i zaczęła napełniać wiaderko jakiegoś dziecka które z nimi było piaskiem. Odwróciłam się i ruszyłam w kierunku zaniepokojonego bruneta.

 -Na ile przyjechałaś? -Zaczął rozmowę.

 -Jak wszystko będzie dobrze to na całe wakacje. 

 -Fajnie. Tyle czasu na poznanie się. -Spojrzałam na niego a on puścił w moją stronę oczko.

 -Ty przebywasz teraz u rodziców Natalii? -Spytał zaciekawiony

 -Tak. Jej tata to mój brat. -Grzecznie opowiedziałam. Spacerowaliśmy, gadaliśmy, śmialiśmy się. Zadzwonił telefon na wyświetlaczy pojawiła się nazwa.....

____________________________________________________________________________

To tyle na dzisiaj. Mam nadzieję że się podobał proszę o komentarze i głosy w ankiecie. Następny rozdział dodam jutro ok. godziny 15.00